Με αντίπαλο την ουραγό ομάδα της Ειρήνης, που ακόμα δεν έχει πάρει τρίποντο στο φετινό πρωτάθλημα, δεν υπήρχαν πολλά περιθώρια από μέριας μας για να διαπραγματευτούμε το αποτέλεσμα. Η νίκη ήταν υποχρέωσή μας, όπως ήταν και σε άλλους αγώνας, όπως με την ομάδα του Βοτανικού, που τότε δεν ήρθε.

Αυτή τη φορά, και μία από τις ασυνήθιστες για την ομάδα μας, η επικράτησή μας ήταν άνετη και δεν υπήρξε αγωνία σε κανένα σημείο του αγώνα, αφού τα δύο γρήγορα μας γκολ ήρθαν για να μας βάλουν σε θέση οδηγού και αδιαφιλονίκητου φαβορί για τη νίκη.

Όπως και την προηγούμενη αγωνιστική, έτσι και σ' αυτήν, ο Ζαχαράκης ήταν αυτός που άνοιξε το σκορ, αυτή τη φορά με υπέροχη κεφαλιά στο 15' ύστερα από άψογη σέντρα από τα δεξιά, του Λάσκαρη. Και πάλι ο Ζαχαράκης βρέθηκε στο κατάλληλο σημείο στο 27ό λεπτό, και ύστερα από εκτέλεση κόρνερ του Καρανικόλαου έπιασε το δυνατό συρτό σουτ και έγραψε το 2-0.

Στη συνέχεια χάθηκαν ένα-δύο ευκαιρίες από την ομάδα μας χωρίς όμως να συμβαίνει κάτι το συγκινητικό. Ο πρωταγωνιστής των επόμενων λεπτών και μέχρι το 3-0 ήταν ο Ακαρίδης που στην πρώτη του εμφάνιση με την ομάδα μας, έκανε δύο πολύ δύσκολες επεμβάσεις κρατόντας το μηδέν για την εστία του.

Με το ξεκίνημα του δευτέρου μέρους, και συγκεκριμένα στο 52ό λεπτό, ο Δουληγέρης ακολούθησε μια λάθος πάσα στην άμυνα της Ειρήνης και δικαιώθηκε αφού κερδίζοντας τις κόντρες βρέθηκε προ κενής εστίας και έγραψε το 3-0.

Την τελευταία πινελιά, έβαλε ο Αγγελούσης, που με το δικό του πείσμα, και τη βοήθεια του Δουληγέρη, έγραψε με κοντινό εναέριο πλασέ, το τελικό 4-0 σκοράροντας για πρώτη φορά στο φετινό πρωτάθλημα.

Μια νίκη λοιπόν, που όπως όλες, την είχαμε ανάγκη και έπρεπε να έρθει με τον τρόπο που ήρθε, αφού βέβαια παρουσιάσαμε, σε γενικές γραμμές το καλό και σοβαρό μας πρόσωπο.

Επόμενη αγωνιστική, αντιμετωπίζουμε την ομάδα της Λυκόβρυσης στο γήπεδό της.